Tabletka antykoncepcyjna oprócz zabezpieczenia przed niepożądaną ciążą cechuje się wieloma pozytywnymi działaniami i dlatego stosowana jest również i w celach terapeutycznych. U młodych dziewcząt reguluje cykl miesiączkowy. O 90% zmniejsza dolegliwości związane z bolesnym miesiączkowaniem lub zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Obfite miesiączki, prowadzące często do niedokrwistości zmniejszają się w przypadku przyjmowania tabletek w 60-80%.
Doustne środki antykoncepcyjne poprawiają również stany przy trądziku, nadmiernym owłosieniu u kobiet, łysieniu. Ponadto zmniejszają w 50-80% ryzyko zapalenia przydatków. Niezłośliwe choroby piersi ujawniają się rzadziej w trakcie przyjmowania tabletek niż bez ich zażywania. Tabletka obniża również ryzyko zachorowania na raka jajników i błony śluzowej macicy o połowę. Kobiety, u których wystąpią następujące objawy ostrzegawcze w czasie przyjmowania tabletek, powinny skonsultować się ze swoim lekarzem, ponieważ często konieczne jest natychmiastowe odstawienie tabletek:
- nagłe zaburzenia widzenia lub słyszenia,
- nagłe zaburzenia kardiologiczne lub zaburzenia ukrwienia mózgowego (zawroty głowy, nudności, bóle głowy),
- zakrzepica lub zatorowość,
- nagłe bóle lub obrzęk nóg,
- migrena lub silne bóle głowy, które ujawniają się po raz pierwszy lub których nasilenia się zwiększa,
- ciśnienie krwi powyżej 140/90 mm Hg u kobiet mających wcześniej ciśnienie prawidłowe,
- żółtaczka,
- zapalenie wątroby, nagłe dolegliwości w okolicy nadbrzusza,
- utrzymujący się lub zwiększający świąd,
- szybkie powiększanie się „guzów” w macicy i/lub w sutkach,
- pierwszorazowe wystąpienie lub zwiększenie częstości napadów padaczkowych,
- przed i po dużych operacjach (4-6 tygodni),
- w przypadku dłuższego nieruchomienia z powodu choroby lub wypadku,
- w czasie ciąży.
Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych są:
- zawał serca,
- udar mózgu,
- zarostowa choroba tętnic obwodowych,
- chromanie przestankowe,
- zakrzepica żył,
- zatorowość,
- guzy hormonozależne: sutka, macicy, jajników,
- ciężka cukrzyca ze zmianami w obrębie naczyń,
- nieuregulowane nadciśnienie tętnicze,
- podwyższone wartości trójglicerydów – słabo poddające się leczeniu,
- ostre i ciężkie choroby wątroby, nieustalonego pochodzenia krwawienia z pochwy.
Autor: lek. med. Izabela Siemion-Pieńczykowska, ginekolog