Pacjenci, którzy są coraz bardziej świadomi konsekwencji braku dbałości o zdrowie psychiczne i medialnie wyedukowani, coraz częściej pytają mnie, czym jest psychosomatyka, zaburzenia psychosomatyczne, jaki wpływ na zdrowie psychiczne mają współtowarzyszące choroby somatyczne – choroby ciała, a jak z kolei reaguje ciało przeciążone długofalowym stresem?
Wyjaśnienie tych pojęć nie jest sprawą prostą, a źródła -w tym fachowe -prezentują zróżnicowane, multidyscyplinarne wyjaśnienia, opisując różne zależności pomiędzy psyche a somą.
Najprościej możemy powiedzieć, iż Psychosomatyka to nauka, wiedza dotycząca wpływu czynników psychicznych na stan zdrowia organizmu człowieka. Medycyna psychosomatyczna zajmuje się badaniem wpływu czynników społecznych, behawioralnych i psychologicznych na stan zdrowia i jakość życia człowieka. Psychosomatyka skłania się ku teorii, według, której poprzez określone bóle, dolegliwości i choroby organizm daje nam wskazówki pomagające uświadomić sobie, iż powinniśmy przyjrzeć się naszemu funkcjonowaniu emocjonalnemu.
Zaburzenia psychosomatyczne, to choroby których przebieg jest uwarunkowany przede wszystkim przez czynniki emocjonalne. W definicji M. Jarosza między dwoma pojęciami psyche- i soma- znajduje się znak równości. Twierdzi on, że „…zaburzenia psychosomatyczne to choroby, w etiopatogenezie których, a również w ich przebiegu, istotna rola przypada czynnikom psychicznym. Przez «czynniki psychiczne» rozumie się przede wszystkim czynniki emocjonalne”.
Do sprawdzonych i wykorzystywanych w tym przypadku należą:
Warto podkreślić w tym miejscu, iż najskuteczniejszą forma pomocy pacjentowi funkcjonującemu z zaburzeniami psychosomatycznymi pozostaje diagnoza i terapia gabinetowa przeprowadzona przez psychologa klinicznego we wsparciu z lekarzami specjalistami: neurologiem i psychiatrą.
Autor: mgr Anna Pasławska-Turczyn, psycholog Centrum Zdrowia Kobiet